पाऊसाळा आल्यानंतर, गावातलं स्वच्छतेचं प्रती जनांनी सक्रिय रूपांतर केलं आहे.
गावातील माणसांचे राहणीमान अगदी साधेच आहे. गावात सर्व उत्सव गावकरी लोक सर्व जण मिळून आनंदाने आणि उत्साहाने साजरा करतात तर मग होळी असो, दसरा, गुढीपाडवा, शिगमा असो गणपती उत्सव असो वा दिवाळी.
’ हे देखील माहित नसतं, तेंव्हा भारताचे सामने टि.व्ही. वर पाहण्याचा प्रश्नच उद्भवत नाही! वर्तमानपत्रात येणार्या बातम्या वाचल्यानंतरच मला त्याबाबत माहिती होते. सतत होणार्या ‘मॅच फिक्सिंग’ मुळे क्रिकेट हा खेळ पाहण्यात काही ‘अर्थ’ उरला आहे, असे वाटत नाही.
गाव दवाखान्याचे काम परिश्रमपूर्वक करीत आहे. खेड्यात डॉक्टर आल्यामुळे यापुढे कोणीही वैद्यकीय उपचाराअभावी मरणार नाही.
माझ्या गावातील लोक साधे आणि कष्टाळू आहेत. ते शेतकरी, दुकानदार आणि कारागीर आहेत. जे भांडण तंट्यांपासून दूर राहतात. माझ्या गावातील लोक म्हणजे प्रेमाच्या धाग्याने विणलेला एक समुदाय आहे.
आम्ही आमच्या वेबसाईट द्वारे तुम्ही दिलेला निबंध खूप लोकांपर्यंत पोचवायचा प्रयन्त करु..
माझ्या गावातील बहुसंख्य लोकांचा शेती हाच व्यवसाय आहे. जोंधळा हे येथील प्रमुख पीक आहे.
पहिलं स्वच्छतेचं संकेत: पाऊसाळा आल्यानंतर, जणांनी माझं गाव अद्ययावत एक नवीन रूपांतर केलं.
गावातील एक लहानसा दवाखाना आणि गावा जवळून वाहणारी नदी. माझ्या मामाचे गाव “परळी”, पाली जवळ वसलेले हे गाव, अतिशय टुमदार आहे. गावाभोवती उंच उंच डोंगर आहेत. बारमाही हिरव्यागार वनराईने बहरलेले असतात. चहू बाजूने डोंगर असल्यामुळे गावाचे हवामन फार थंड असते. उन्हाळ्यात सुद्धा हवेत गारवा जाणवतो. जवळून वाहणारी कुंदा नदी त्या गारव्यात अधिक भर घालते. त्यामुळे click here माझी उन्हाळी सुट्टी येथे फार मजेत जाते.
माझी सुट्टी कितीही असली तरी ती मला कमीच वाटते. दिवस उगवल्या पासून मावळे पर्यंत, भरपूर काही करायला असते. गावातल्या मित्रां बरोबर क्रिकेट खेळणे, नदी वर पोहायला जाणे, झाडं वर चढून फळे पाडणे, पतंग उडवणे.
मी तर मनात त्यावेळीच पूढच्या सुट्टीत गावात परत येण्याचा बेत योजीत असतो. आजीआजोबाच नव्हे, तर वाटेत भेटणारे गावकरी, जणू सारे गावच मला निरोप देत असते.
येथं आपलं साने-गुरुजींचं आश्रय, निर्माण तिचं बाळा.
प्लास्टिक विरुद्ध जागरूकता, पेड़ोंचं सुरक्षिततेचं प्रमोशन, वातावरणाचं साकारात्मक समर्थन - हे सर्व माझं गाव स्वतंत्रपंथाने केलं जातं.
माझी सुट्टी कितीही असली तरी ती मला कमीच वाटते. दिवस उगवल्या पासून मावळे पर्यंत, भरपूर काही करायला असते. गावातल्या मित्रां बरोबर क्रिकेट खेळणे, नदी वर पोहायला जाणे, झाडं वर चढून फळे पाडणे, पतंग उडवणे.